سیم برق چیست؟

سیم های برق برای انتقال جریان مستقیم یا جریان متناوب استفاده می شود. آنها از سیم مسی ساخته شده اند که در یک ماده عایق و با مواد غیر رسانای محافظ پوشانده شده است. انجمن ملی تولیدکنندگان برق (NEMA) استانداردها و الزاماتی را برای ساخت دوشاخه های برق کابل کمان ، ظرفیت ولتاژ سیم و پیکربندی ظروف تعیین کرده است.

15 نوع مختلف یا انواع دوشاخه برق در جهان وجود دارد که از نوع A تا نوع O فهرست شده اند. تأمین کنندگان برق دارای آداپتورهایی هستند که با الزامات کشورهای مختلف مطابقت دارد. نوع A و نوع B در ایالات متحده استفاده می شود. هر کابل برق دارای مجموعه ای است که شامل دوشاخه ، سوکت و سیم می باشد. سیم های بحرانی برق ممکن است دارای مکانیزم قفل شدن باشند تا از قطع شدن تصادفی جلوگیری شود.

این امر به ویژه در مورد تجهیزات پزشکی که ممکن است زندگی را حفظ کنند ضروری است. سیم های برق با ولتاژ یا کیلو ولت رتبه بندی می شوند ، که میزان توان انتقال آن را تعیین می کند. سه فاکتور رتبه بندی سیم برق وجود دارد - سیم ، دوشاخه و کانکتور. کمترین امتیاز از این سه رتبه آن را تعیین می کند. رتبه بندی پلاگین منشاء آن را که ایالات متحده یا بین المللی است مشخص می کند. ظرفیت بار سیم برق با اندازه گیری سیم آن و طول آن تعیین می شود. ضخامت یا قطر سیم روی مقدار جریانی که می تواند حمل کند و گرم شدن آن تأثیر می گذارد. طول سیم ، افت ولتاژ ، میزان ولتاژ از دست رفته از اتصال دهنده تا انتهای سیم را تعیین می کند.

رتبه سنج یک عدد ساده است که توسط سیستم شماره گذاری استاندارد American Wire Gauge (AWG) تعیین می شود. 12 AWG یک سیم 120 ولت با سیم 12 سنج است که با پریزهای 120 ولت استفاده می شود. در سیستم AWG ، هرچه عدد کمتر باشد سیم ضخیم تر است. هرچه طول سیم برق بیشتر باشد ، افت ولتاژ آن نیز بیشتر است. به دلیل مقدار از دست رفته برق از کانکتور تا انتهای کابل کمان ، ظرفیت کمتری دارد. کابل های کوتاه تر ، سطح خروجی یکسان را از خروجی تا انتهای سیم حفظ می کنند. یک طناب بسیار بلند بیش از 50 فوت ممکن است به دلیل طول سیم ، AWG بالایی داشته باشد و افت شدید ولتاژ داشته باشد.